Αναπολώντας το παρελθόν, καλωσορίζοντας το μέλλον...

Απίστευτη είναι η ταχύτητα με την οποία περνούν τα χρόνια. Τη μία μέρα είσαι παιδί, με μοναδική σου έγνοια να τρέξεις, να παίξεις, να γελάσεις, να κάνεις νέους φίλους, να χαρείς τη ζωή με την ξεγνοιασιά που το νεαρό της ηλικίας σου χαρακτηρίζει την ψυχή σου.
Την άλλη μέρα ξυπνάς και είσαι ήδη μεγάλος, φορτωμένος με τις έγνοιες της ζωής, τους μπελάδες, τις δυσκολίες που αυτή σου επιφυλάσσει.

Σε όποια φάση της ζωής σου όμως κι αν βρίσκεσαι, πάντα είναι εκεί οι αγαπημένοι σου άνθρωποι : οι γονείς σου, τα αδέρφια σου, οι συγγενείς, οι καλοί φίλοι. Για να σε στηρίξουν, να σε βοηθήσουν, να σε συντρέξουν, να σε συμβουλεύσουν, να διασκεδάσουν στη χαρά σου και να σε συνδράμουν στη λύπη σου. Να σε μαλώσουν για τα λάθη σου, μα και να σε παινέσουν για τα κατορθώματά σου.

Όλες αυτές οι μνήμες, είναι που κατακλύζουν το μυαλό μου αυτές τις μέρες. Οι θύμησες ενός ευτυχισμένου παρελθόντος, μιας αθώας και παιχνιδιάρικης παιδικής ηλικίας, που τρέχαμε ανέμελοι  στα σπίτια, στα μπαλκόνια και στους δρόμους του χωριού, κάνοντας σαματά σαν να μην υπάρχει αύριο. Όλες εκείνες οι τρελούτσικες φωτογραφίες που γεμίζουν ως και σήμερα τα άλμπουμ φωτογραφιών της οικογένειάς μας  μα και τα μάτια μας με δάκρυα κάνοντας μας να αναπολούμε τα χρόνια που τόσο γρήγορα-μα απίστευτα όμορφα- πέρασαν.


Τώρα, είναι η στιγμή που ο ένας από εμάς αλλάζει κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωης του. Ανοίγει επισήμως τα φτερά του, και ετοιμάζεται για μια νέα αρχή, για τη δημιουργία της δικής του οικογένειας, πρόθυμος να της προσφέρει ό,τι η δική μας οικογένεια προσέφερε σε μας. Ήρθε η στιγμή που ένα από τα σημαντικότερα μέλη της οικογένειας μας λέει αντίο στην εργένικη ζωη κάνοντας το επόμενο βήμα.




Εξαιρετικά αφιερωμένο στον αγαπημένο μου ξάδερφο, που γυρνάει σελίδα υποδεχόμενος ένα νέο και πολλά υποσχόμενο μέλλον. Εμείς, θα είμαστε πάντα δίπλα σου να σου υπενθυμίζουμε το όμορφο & ξέγνοιαστο παρελθόν σου...
Να είσαι για πάντα ευτυχισμένος, γιατί τα καλύτερα σου αξίζουν...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η ζωή που δε ζούμε...